شهدای دارالولایه سیستان زابل
شهدای زابل
| |||||
|
شهيد مهدي نوري
مهدي 30 شهريور 1363 چشم به جهان گشود. مهدي در خانواده اي مذهبي و مؤمن به انقلاب و عاشق عاشورا در دار الولايه سيستان، آئينه چشم ها را منظرگاه اقيانوس جاري زندگي كرد. پدرش، از خادمين ابا عبدالله الحسين(ع) و اصحاب عاشورا به شمار مي رفت و كوله بار عشق وي به ائمه اطهار پر از زاد راه خير و بركت براي مردم و كانون گرم خانواده اش بود. به همين نيت نيز نام مولود را مهدي گذارد تا در پرتو اين نام آسماني بنشيند و فرزند را با لالايي تقوا و عفاف و آرزوهاي پدرانه بپروراند. از اين رو مهدي نوجواني اش را به آموزه هاي ديني و فرهنگ اسلامي و عضويت بسيج در مدرسه راهنمايي شهيد مطهري و دبيرستان شهيد حسيني طباطبايي زابل گذراند. مهدي، نشاط و طراوت جواني را با سيماي زيبا و سيرت زيباتر در آميخته داشت و عشق به اهل بيت و شهيدان كربلا را همچون خون در رگ هاي عقيده و ايمان مي پروراند.
نوا و نگاه و خنده و نشاط و ادب مهدي بوي محبت مي داد و روح مهرباني و الفت را در فضاي كوچه و بازار و فروشگاه جواهري اش مي پراكند. به سبب ويژگي ها زبانزد خانواده و دوستانش بود. سرانجام شامگاهي به سرخي شامگاه كربلا و در ايام اربعين امام و مرادش آقا ابا عبدالله الحسن(ع) و در حالي كه انگشتري نامزدي اش را به انگشت آروز داشت و مرادش را به شوق ازدواج در هفته اي ديگر چراغان كرده بود غريبانه و مظلومانه در جاده زابل – زاهدان به خيل كاروان شهيدان خداجو پيوست و در حسرت حنابندان دامادي اش از خون رخسار، حناي دامادي به دست و پا بست و در حجله گاه ابديت آرميد
|